Een leerling met scoliose
Maaike Slagter is consulent onderwijsondersteuning zieke leerlingen in Groningen. Ze begeleidt scholen en leerlingen die te maken krijgen met een somatische ziekte. Samen met collega’s onderwijsondersteuning ontwikkelde ze de brochure: Een leerling met scoliose. Met de dag van de ruggengraat in het vooruitzicht, vertelt ze hier graag meer over:
Scoliose
Jenny (15) heeft scoliose. Haar school heeft haar daarom aangemeld voor begeleiding van OZL noord. Scoliose is een driedimensionale zijdelingse verkromming van de wervelkolom. Dit komt vaker voor bij meisjes dan bij jongens. Soms is een operatie nodig. Bij een scolioseoperatie zetten ze de rug zo recht mogelijk vast met speciale staven en schroeven. Dit is een grote en langdurige operatie. Daarna volgt een revalidatieperiode. De operatie doen ze bij voorkeur zodra een kind is uitgegroeid. Voor veel kinderen is dit meestal vlak voor of in het examenjaar.
Een goede voorbereiding
Een paar weken voor de ingrijpende operatie heb ik een kennismakingsgesprek op school. Jenny en haar moeder, de mentor en de ambulante begeleidster van school zijn hierbij aanwezig. Jenny zit in klas 3 en heeft dit jaar al een flink aantal schoolexamens. Ze verwacht dat ze na de operatie een week of 4 thuis moet herstellen. Daarna bouwt ze dan voorzichtig het naar school gaan weer op.
Jenny ziet erg tegen de operatie op. Ze ervaart veel stress over de ingreep. Dat heeft nu al zijn weerslag op haar schoolresultaten. Het is voor haar dus fijn om te weten waar ze aan toe is. We maken kennis en we lopen vervolgens de lijst met aandachtspunten uit de brochure door. Dan weet Jenny nu alvast dat een aantal zaken goed op orde is. Jenny krijgt bijvoorbeeld een dubbel boekenpakket, eentje voor thuis en eentje voor op school. Ze krijgt een kluisje op ooghoogte. Docenten leveren alvast hun planningen aan voor de periode dat Jenny er niet is. Hierin staan alleen de noodzakelijke opdrachten en taken. Zo is het overzichtelijk wat er belangrijk is voor Jenny om op te pakken wanneer ze weer iets kan.
Twee weken na de operatie
Tien dagen na de operatie heb ik contact met moeder om te vragen of Jenny al toe is aan een eerste afspraak. Ik kom die week even langs om Jenny te zien. Voorzichtig bespreek ik de eerste schooltaken. Ik kies bewust taken die liggend in bed goed lukken. Jenny wil niet teveel achterstand oplopen, maar rust is ook belangrijk voor haar herstel. Ik maak daarom samen met haar een klein haalbaar weekplan. Het contact met de mentor en haar klas verloopt goed, klasgenoten hebben al veel kaarten en berichtjes gestuurd en de mentor heeft haar eergisteren gebeld.
Vier weken later
Jenny zit intussen steeds langer rechtop aan tafel. Ze werkt elke dag een paar uur aan school. De schoolexamens uit de toetsweek neemt de mentor in delen thuis af. Sommigen doet ze mondeling via Teams met bereidwillige vakdocenten. Haar achterstanden loopt ze zo langzaamaan mooi in. Ik plan elke week met haar en de docenten wat ze gaat doen en help haar wat extra bij wiskunde. Dat vak vindt ze zonder uitleg op school echt moeilijk. De verveling begint intussen ook toe te slaan, dus we plannen een schoolbezoekje voor de komende week. Jenny gaat naar haar mentoruur om even lekker bij te kletsen met iedereen. Ik spreek met haar en school af dat ze na de leswisselingen de school in gaat. Haar moeder brengt en haalt haar met de auto. Twee vriendinnen wachten haar voor school op en mogen mee in de lift. Als iedereen de klas uit is en de gangen rustig zijn, gaat ze veilig met de lift en haar vriendinnen weer naar beneden naar de auto.
Acht weken later
Jenny volgt intussen een aangepast lesrooster. In overleg met de ambulant begeleider is het rooster rustig opgebouwd. Jenny begon met 2 uur per dag en steeds een rustdag ertussen, nu gaat ze al 4 lesuren per dag naar school. Per week kijk ik met haar en haar moeder wat Jenny lukt. Bijna alle toetsen en opdrachten heeft ze intussen ingehaald. Jenny gaat zelfs af en toe zelfstandig naar school. Haar vriendinnen dragen haar spullen en gaan mee met de lift, zwaar tillen mag absoluut niet. De drukke momenten waarop alle leerlingen in de gangen lopen, worden vermeden.
12 weken later
Jenny heeft al haar lesstof bijgewerkt en haar toetsen ingehaald. Haar cijfers zijn prima, zo gaat ze volgend jaar gewoon naar VMBO 4, ondanks de heftige periode die ze heeft meegemaakt. Intussen gaat ze nu 6 lesuren per dag naar school en wil ze na de komende vakantie volledig naar school toe. De artsen zijn tevreden over haar herstel en de enige uitzondering die dit jaar blijft is dat ze niet mag sporten (contactsport). We hebben daarom geregeld dat ze straks bij de gymlessen een andere rol/taak van haar vakdocent krijgt en zo toch de uren mee kan doen.
16 weken later
Ik bel de laatste maand alleen nog met Jenny. Het loopt goed met haar rooster en met school. Ze is blij dat alles achter de rug is en ze weer mee kan draaien. Ik sluit het traject af na een kopje thee bij Jenny en haar moeder thuis. Jenny heeft net haar rapport gehad, het ziet er keurig uit, ze is er trots op en dat is terecht! Zij heeft volgend jaar, lijkt mij, net als haar klasgenoten gewoon een diploma op zak!
